Sti amuri, chi mi mangianu e m’accurzanu
‘a vita a muzzicuni, comu fussi,
‘a vita, ‘na cuddura di sasizza!
Ognuna chi m’abbrazza e poi mi lassa
si nni strazza un buttuni, mi scamuzza
‘u salami, e mi sfarda l’arma e ‘u cori.
Ma tu, puru si stai luntana, tu
‘un ‘a cunsumi, ma ccu idda crisci.
Tu vai e veni, e iu moru e arriviusciu.
Tu, cosa tinta, sì ‘a me vita stissa.
METTIAMOLA COSì
Questi amori! Mi mangiano e accorciano
la vita a morsi, come fosse, la vita,
una salsiccia arrotolata! Ciascuna
che mi abbraccia e poi mi lascia
se ne strappa un pezzetto, scapitozza
il salame, e mi consuma l’anima e il cuore.
Ma tu, anche se te ne stai lontana, tu
non la consumi, ma con quella cresci.
Tu vai e vieni, e io muoio e rinasco.
Tu, perfida, sei la mia vita stessa.